Romański - definicja stylu architektonicznego

Styl romański to styl architektoniczny, który pojawił się w Europie w IX wieku i trwał do XII wieku. Charakteryzował się on użyciem cegły, kamienia lub betonu jako głównych materiałów budowlanych oraz zastosowaniem bogato zdobionych, gotyckich form architektonicznych.

Budowle romańskie charakteryzowały się prostymi, regularnymi formami, a ich elewacje były płaskie i niezbyt ozdobne. Najważniejszym elementem architektury romańskiej były okrągłe lub owalne sklepienia, wykonane z cegły lub kamienia. Często stosowano również sklepienia krzyżowe, które tworzyły krzyżowy układ przęseł.

Budowle romańskie miały również charakterystyczne, okrągłe lub owalne okna, zwane oculami. Często zdobiły je różne wzory, takie jak krzyże lub rozety. Wewnątrz budowli romańskich można było znaleźć również bogato zdobione, rzeźbione kolumny i filary, które podtrzymywały sklepienia.

Jednym z najważniejszych przykładów architektury romańskiej jest katedra Notre Dame w Paryżu, która została wybudowana w XI wieku. Inne przykłady tego stylu to katedra w Chartres, bazylika św. Piotra w Rzymie oraz katedra w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Styl romański był również charakterystyczny dla zamków i warowni, które zostały zbudowane w celu obrony przed najazdami wrogów. Charakteryzowały się one wysokimi, grubymi murami, które były zdobione różnymi wzorami i ornamentami.

Styl architektoniczny romański był dominujący w Europie w okresie od X do XII wieku. Ten okres jest czasem znany jako romans. Oto informacje na temat stylu architektonicznego romańskiego, jego prekursorów i najpopularniejszych budowli:

Prekursorzy romańskiego stylu architektonicznego

Styl romański wywodzi się głównie z tradycji rzymskiej architektury, w tym zastosowania łuków i sklepień. Wczesne przykłady tego stylu można znaleźć w basylikach wczesnochrześcijańskich.

Charakterystyka romańskiego stylu architektonicznego

W romańskiej architekturze dominowały masywne, proste kształty, niewielkie okna i grubość murów.

Charakterystycznym elementem romańskiego stylu jest zastosowanie łuków półkolistych, które występują zarówno w oknach, jak i w sklepieniach.

Cechą wyróżniającą jest również stosowanie masywnych filarów i kolumn, które podtrzymują struktury budowli.

Budowle romańskie często miały twierdzeniowy charakter ze względu na swoje zastosowanie obronne.

Najpopularniejsze budowle w stylu romańskim

Katedra w Santiago de Compostela (Hiszpania): Święty Jakub jest patronem pielgrzymów, a katedra ta była celem długotrwałych pielgrzymek w średniowieczu.

Katedra Notre-Dame w Paryżu (Francja): Choć obecna katedra jest w większości gotycka, jej podstawowe elementy zostały zbudowane w stylu romańskim.

Katedra w Durham (Wielka Brytania): Znana z masywnych wież i twierdzeniowego wyglądu.

Katedra w Pizie (Włochy): Znana z charakterystycznego pochyłego wieży, która jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Włoch.

Klasztor w Cluny (Francja): Był to jeden z najważniejszych klasztorów romańskich, z imponującą bazyliką i zabudowaniami klasztornymi.

Katedra w Chartres - to jedna z najważniejszych katedr romańskich we Francji, położona w miejscowości Chartres. Jej budowa rozpoczęła się w XI wieku i trwała aż do XIII wieku. Katedra ta charakteryzuje się bogatymi dekoracjami i wspaniałymi witrażami, a także imponującym dzwonnicą, która jest jednym z najwyższych w Europie.

Kościół San Pietro in Valle - to kościół zbudowany w XI wieku w miejscowości Farfa, we Włoszech. Jego architektura charakteryzuje się użyciem cegły, kamienia i marmuru, a także obecnością sklepień, kolumn i rzeźbionych portalów. Kościół ten słynie także ze swoich fresków i mozaik, które przedstawiają sceny biblijne i historyczne.

To tylko kilka przykładów romańskich budowli, ponieważ styl ten był bardzo popularny w całej Europie. Budowle romańskie można znaleźć w wielu krajach, takich jak Francja, Włochy, Hiszpania, Niemcy i Anglia